Ο ιός του έρπη που παραμένει ανενεργός σε πολλούς ανθρώπους μπορεί να εμποδίσει την επούλωση-επισκευή της νευροπροστατευτικής κάλυψης της μυελίνης, η αλλοίωση της οποίας είναι υπεύθυνη για την εμφάνιση της Πολλαπλής Σκλήρυνσης.
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, η ανακάλυψη αυτή σχετικά με τον ιό HHV-6 ίσως βοηθήσει στο να βρεθεί εξήγηση στις διαφορές που υπάρχουν στα συμπτώματα και στην πρόοδο της πάθησης από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Η μελέτη αυτή δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports με τίτλο “Expression of the Human Herpesvirus 6A Latency-Associated Transcript U94A Disrupts Human Oligodendrocyte Progenitor Migration.”.
Ο HHV-6 είναι ένας από τους πιο κοινούς ιούς του έρπη στους ανθρώπους, και εκτιμάται ότι προσβάλλει το 80% των ανθρώπων κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Περίπου το 1% του πληθυσμού φέρει τον HHV-6 εκ γενετής, δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι τον κληρονόμησαν από τους γονείς τους.
Μερικοί άνθρωποι του φέρουν τον ιό, παρουσιάζουν ελαφρά συμπτώματα, όπως πυρετός και εξανθήματα, που το ανοσοποιητικό τους σύστημα καταπολεμά. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, ο HHV-6 είναι ασυμπτωματικός και περνά απαρατήρητος. Αυτό ισχύει γιατί ο ιός παράγει μια πρωτεΐνη, την U94, που παρεμποδίζει το ανοσοποιητικό στο να τον εντοπίσει.
Είτε όμως κάποιος εμφανίσει τα συμπτώματα είτε όχι, ο ιός δεν καταστρέφεται ποτέ. Δηλαδή, παραμένει στον οργανισμό και μπορεί να ενεργοποιηθεί ξανά αργότερα.
Κάποιες έρευνες μέχρι τώρα, έχουν δείξει ότι ιοί μπορούν να βλάψουν την επισκευή της μυελίνης και να παίξουν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Υπάρχει και μία έρευνα που οι επιστήμονες βρήκαν γενετικές πληροφορίες του HHV-6 μέσα στους νευρώνες ανθρώπων με βαριές μορφές Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Βέβαια, υπάρχουν άλλες έρευνες που κατέληξαν ότι ο HHV-6 είναι απίθανο να αποτελεί αίτιο της πάθησης.
Η Dr. Margot Mayer-Proschel, μία από τους κύριους συγγραφείς της έρευνας και αναπληρώτρια καθηγήτρια του University of Rochester Medical Center Department of Biomedical Genetics, ανέφερε σε ενημερωτικό δελτίο ότι ενώ ο λανθάνων HHV-6, που μπορεί να βρεθεί σε κύτταρα του εγκεφάλου, έχει συσχετισθεί με απομυελινωτικές παθήσεις όπως η Πολλαπλή Σκλήρυνση, δεν έχει εξακριβωθεί τι ρόλο, αν έχει, παίζει σε αυτές τις παθήσεις.
Η ομάδα της Mayer-Proschel αποφάσισε να ελέγξει εάν ο HHV-6 μπορεί να επηρεάσει τα κύτταρα που ονομάζονται προγονικά ολιγοδενδροκύτταρα (oligodendrocyte progenitor cells), τα οποία παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην παροχή μυελίνης στους νευρώνες. Όταν μια πάθηση, ένας τραυματισμός ή η πάροδος του χρόνου/ηλικίας προκαλούν την απώλεια της μυελίνης, τα προγονικά κύτταρα, μεταναστεύουν στο σημείο που χρειάζεται επιδιόρθωση. Εκεί ωριμάζουν και μετατρέπονται σε κύτταρα που παράγουν μυελίνη, τα ολιγοδενδροκύτταρα, ώστε να επουλώσουν την βλάβη.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα κύτταρα αυτά που περιέχουν την πρωτεΐνη U94 του ιού, δεν ήταν ικανά να μεταναστεύσουν στα σημεία που υπήρχε ανάγκη επιδιόρθωσης.
Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι κατά την διαδικασία αυτή του ιού, που αποκρύπτεται από το ανοσοποιητικό σύστημα, παράγεται η πρωτεΐνη που έχει την δυνατότητα να καταστρέψει την ικανότητα επιδιόρθωσης της μυελίνης στα κύτταρα του εγκεφάλου, όπως ανέφερε η Mayer-Proschel.
Αν και στην έρευνα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο ιός HHV-6 μπορεί να συμβάλει στην απώλεια της μυελίνης, δεν έγινε ξεκάθαρο το αν ο ιός επηρεάζει την δριμύτητα των απομυελινωτικών παθήσεων, όπως και η Πολλαπλή Σκλήρυνση. Επίσης δεν έγινε ξεκάθαρο αν αυτοί που φέρουν εκ γενετής τον ιό μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν μια τέτοια πάθηση.
Τέλος, η Mayer-Proschel ανέφερε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε με ποιους μηχανισμούς ο ιός καταστρέφει την λειτουργία των προγονικών κυττάρων και ποιος είναι ο αντίκτυπος στην πρόοδο αυτών των παθήσεων. Αλλά είναι βέβαιο ότι ο ιός HHV-6, ενώ δεν είναι απαραίτητα αίτιο των απομυελινωτικών παθήσεων, περιορίζει την ικανότητα του εγκεφάλου να επιδιορθώσει βλάβες στην μυελίνη, και με αυτό τον τρόπο να επιταχύνει την ανάπτυξη αυτών των παθήσεων.